Auteursarchief: cronda

REMBRANDT BEGRIJPEN

Ik zat gisteravond in een kroeg met een vriend – laten we hem C. noemen – te drinken en te praten terwijl ik eigenlijk op bed wilde, we waren al drie dagen aan het praten en het drinken, maar zo … Lees verder

Geplaatst in De Stad | Een reactie plaatsen

De kastanjekinderen

De boom laat zijn kastanjes vallen, schudt ze enthousiast van zijn takken, Vlieg, mijn kinderen, gaat voort!, want de boom weet niet dat de straat onder hem geasfalteerd is. Hoe zou hij dat kunnen weten? Tok, zijn kroost rolt nergens … Lees verder

Geplaatst in Breuken/Flitsen | 1 reactie

Op de toppen en in de dalen

Daarop grinnikte ze voor het eerst die avond en ze ging iets rechterop zitten. ‘Die uitdrukking heb ik al lang niet meer gehoord. “Hij gaat de bergen in” was vroeger in deze streek een uitdrukking om aan te geven dat … Lees verder

Geplaatst in Herinneringen | Een reactie plaatsen

Verveling/De walging

De man snuit zijn neus in zijn geblokte overhemd met korte mouwen. Nee, hij dráágt een geblokt overhemd met korte mouwen, hij snuit zijn neus er niet in. Getver. De man in het geblokte overhemd met korte mouwen snuit zijn … Lees verder

Geplaatst in Breuken/Flitsen | Een reactie plaatsen

Dream Brother

Oh, toch te zeggen, Alles kan naar de pleuris lopen (zeggen mensen nog pleuris?), ik ga er vandoor, en dan de deur uit te lopen zonder je jas en je rugzak te pakken, een sigaret te bietsen bij de eerste … Lees verder

Geplaatst in Breuken/Flitsen, De Stad | Een reactie plaatsen

De laatste dag

  En op dat moment, in een soort plotselinge openbaring, dacht je dat je de hel begreep. —Carlos Rojas 1. De straat is van a tot z verlaten maar ik loop braaf op de stoep. Het is een van die … Lees verder

Geplaatst in De Stad | Getagged , | Een reactie plaatsen

Die kutgedichten ook altijd…

Toen ze allemaal waren vertrokken, bleef de beroemde dichteres nog een tijdje zitten om nergens aan te denken. Ze draaide zich op het bankje bekleed met plastic of vinyl en keek naar buiten. Daar liepen ze: al die gezichten gezichten … Lees verder

Geplaatst in Breuken/Flitsen | Een reactie plaatsen

Dubbelgangervirus

Hij lachte me vriendelijk toe terwijl hij de fles bier op tafel zette, bijna té vriendelijk dacht ik kleinzielig in mezelf, Wat een overdreven hartelijkheid, dacht de homunculus die in mijn brein drijft en de vorm en persoonlijkheid van een … Lees verder

Geplaatst in Breuken/Flitsen | Een reactie plaatsen

Vertragingsverachting

Altijd wanneer een trein waarin ik zonder haast op pad ben vertraging heeft, en de vertraging bouwt op, eerst minuten en dan kwartieren en er zijn geen alternatieve reismiddelen beschikbaar, nog geen hondenkar of een scheel ezeltje, het is deze … Lees verder

Geplaatst in Vragen en Meer Vragen | Een reactie plaatsen

Arriveren (Expleto Somnus)

Hij arriveert zoals een mens liggend verlangt naar de slaap maar die donkere bewusteloosheid, waarin alles zijde is, zijde en wolken, voortdurend niet kan vinden: je woelt tot je er bijna wanhopig van wordt, niet per se omdat je morgen … Lees verder

Geplaatst in De Stad | Een reactie plaatsen