OVER EKRITUUR
Ekrituur.nl bestaat sinds 2011 en wordt geschreven door Christiaan Ronda, die gepubliceerd werd in DW B, Tijdschrift Terras, Tirade, Deus Ex Machina, Kluger Hans en Extaze. Hij dwaalt tegenwoordig door Berlijn en is te bereiken op ekrituur[apenstaartje]gmail.com.
Categoriearchief: De Stad
De Ongelofelijke Perikelen van Lester Braam
‘Je hebt betaald, tot ziens!’ zei het pinapparaat, maar Lester Braam dacht er het zijne van. Het uitroepteken zat hem dwars, alsof het display doorhad dat het geen vertrouwen wekte en dit wilde compenseren door vrolijk en nonchalant te doen. … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Dromen, Voor Vandaag, Wanhoop
Getagged De Stad, Eenzaamheid, Entropie, Hoop, Wanhoop
1 reactie
Een Stadsgedicht in Beklemde Termen
Ogen, ogen die staren kijken gluren verdoemen, je belagen vanuit alle hoeken van de perfide architectuur van deze wereld. Hier, op dit uur, te wandelen, aangevallen door straten die je niet herkennen, luifels die terugdeinzen, voor hen een antilichaam, een … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Een Gedicht, Wanhoop
Getagged De Stad, Eenzaamheid, Grotesk, Naakt, Wanhoop, Zwavel
Een reactie plaatsen
Op Weg naar Cælum Nova
Casper Boekzoon was een van de gelukkigen, een van de laatste mensen die de stervende moederwereld mochten verlaten. Uit het raampje zag hij de smeulende ruïnes van de aarde in haar nadagen: een dor landschap van snelwegen en vergezichten vol … Lees verder
Smeekschrift des Reizigers
Oh Nederlandse treinperikelen, oh blinde god van sporen en wissels, seinlichten en tochtige perrons. Oh zwijgend monster van slappe koffie en koude croissants. Oh langzaam kantelende reus, onder een vernislaagje van punctualiteit, die de berg van mijn dromen doet beven. … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Dromen, Een Gedicht, Voor Vandaag, Wanhoop
Een reactie plaatsen
We Vermaken Ons tot het Einde, Een Allegorie
Dit is een leven zonder einde. Dit is een probleem zonder oplossing. Dit is een queeste zonder graal. Dit is een verhaal zonder catharsis. Gustav en Rachel zaten in het raamkozijn van een afwezig huis. Alleen een eenzame muur, met … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Wanhoop
Getagged Dromen, Eenzaamheid, Eindtijd, Entropie, Finsternis, Grotesk, Keuzes, Monsters, Spiegelbeeld, Utopie, Wanhoop, Zwavel
Een reactie plaatsen
Abattoir, Bewoner Verdwenen
Beneath me, this awful city, it screams like an abattoir full of retarded children. (…) The dusk reeks of fornication and bad consciences. —Rorschach, Watchmen Hij werd traag om zeep geholpen, gorgelend gestikt in de bijna onzichtbare nevelen van de … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Voor Vandaag, Wanhoop
Getagged Bloed, De Stad, Drank, Eenzaamheid, Grotesk, Katten, Wanhoop
Een reactie plaatsen
Nudus, Sine Timore
Do you begin to see there is no face there in the tarnished mirror? — William S. Burroughs, Astronaut’s Return De stad is dood. Ik heb een heel flatgebouw voor mezelf. Vanaf de tiende twintigste duizendste verdieping zie ik … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Herinneringen, Voor Vandaag, Wanhoop
Getagged Bloed, Burroughs, Eenzaamheid, Eindtijd, Hoop, Koffie, Monsters, Naakt, Oorlog, Spiegelbeeld, Utopie, Wanhoop
2 reacties
Herinnering aan Iets Nieuws
Ik droom. Duizend hoge stoelen staan om een kleine tafel. Het zijn veel te veel stoelen, maar ze passen netjes in een cirkel er omheen, zo dichtbij dat iedereen zijn vulpen op het tafelblad kan leggen. De lucht grijnst en … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Dromen, Het Sublieme, Kunst, Voor Vandaag
Getagged Dromen, Entropie, Grotesk, Literatuur, Monsters, Originaliteit, Schaken, Universum, Zee
Een reactie plaatsen
Waarom het Sneeuwt
Elke nacht is het weer kouder en de daklozen worden langzaam gek. Als op rolbanden zweeft het productielichaam in lange rijen de supermarkt in, sneeuw en drek en koude wind en haast met zich meeslepend. Opgeslagen kragen, mutsen, hoeden, oorwarmers, … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Voor Vandaag, Wanhoop
Getagged Eenzaamheid, Hoop, Katten, Koffie, Wanhoop
Een reactie plaatsen
Lijnen. Een Kerstverhaal
J e loopt langzaam over straat, slenteren heet het. Zonder op of om te kijken trek je lijnen door de stad, dezelfde lijnen als altijd. Ze liggen misschien een beetje anders in de sneeuw, maar het zijn dezelfde als die … Lees verder
