OVER EKRITUUR
Ekrituur.nl bestaat sinds 2011 en wordt geschreven door Christiaan Ronda, die gepubliceerd werd in DW B, Tijdschrift Terras, Tirade, Deus Ex Machina, Kluger Hans en Extaze. Hij dwaalt tegenwoordig door Berlijn en is te bereiken op ekrituur[apenstaartje]gmail.com.
Categoriearchief: Een Gedicht
Ik struikel
het was diezelfde droom weer, de droom dat ik iemand ben zolang ik maar blijf praten. mijn been schiet in een spatie, ik schreeuw snel nog wat woorden en hef mij op, op klanken alleen. de minotaurus balkt koud, geen … Lees verder
Geplaatst in Een Gedicht
Een reactie plaatsen
Wij zoeken teleurstellingen met een metaaldetector
Ik heb altijd al een beetje brak —maar niet te veel niet te pijnlijk— door de tombestraten van Venetië willen zwerven stilstaand water dik als middeleeuwen, ver weg van afgestofte plakkerigheid, van bolronde duiven, zwerven langs een kerk bespikkeld met … Lees verder
Geplaatst in Een Gedicht
Een reactie plaatsen
Dit gedicht heet “Gedichtje”
“Gedichtje” Ik viel van de trap de hemel in, Een engel met een bril hield de deur open. Ik tuimelde met sulfureuze tegenzin Over sybariete schrijvers, allen bezopen. Burroughs met een dubbelloops geweer, Boelgakov met zilveren pruik, Bolaño cefalisch geborneerd, … Lees verder
Geplaatst in Een Gedicht
Een reactie plaatsen
Mannen die met /b/ beginnen
Borges, Bacon, Bolaño, Blake, Burroughs, Beard, Beuys & Bukowski, Boelgakov & Beckett.
Geplaatst in Een Gedicht, Schrijven, Voor Vandaag
Getagged Burroughs, Drank, Dromen, Extase, Literatuur, Originaliteit, Peter Beard
Een reactie plaatsen
Een Stadsgedicht in Beklemde Termen
Ogen, ogen die staren kijken gluren verdoemen, je belagen vanuit alle hoeken van de perfide architectuur van deze wereld. Hier, op dit uur, te wandelen, aangevallen door straten die je niet herkennen, luifels die terugdeinzen, voor hen een antilichaam, een … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Een Gedicht, Wanhoop
Getagged De Stad, Eenzaamheid, Grotesk, Naakt, Wanhoop, Zwavel
Een reactie plaatsen
Smeekschrift des Reizigers
Oh Nederlandse treinperikelen, oh blinde god van sporen en wissels, seinlichten en tochtige perrons. Oh zwijgend monster van slappe koffie en koude croissants. Oh langzaam kantelende reus, onder een vernislaagje van punctualiteit, die de berg van mijn dromen doet beven. … Lees verder
Geplaatst in De Stad, Dromen, Een Gedicht, Voor Vandaag, Wanhoop
Een reactie plaatsen