Categoriearchief: Een Gedicht

Ik struikel

het was diezelfde droom weer, de droom dat ik iemand ben zolang ik maar blijf praten. mijn been schiet in een spatie, ik schreeuw snel nog wat woorden en hef mij op, op klanken alleen. de minotaurus balkt koud, geen … Lees verder

Geplaatst in Een Gedicht | Een reactie plaatsen

Wij zoeken teleurstellingen met een metaaldetector

Ik heb altijd al een beetje brak —maar niet te veel niet te pijnlijk— door de tombestraten van Venetië willen zwerven stilstaand water dik als middeleeuwen, ver weg van afgestofte plakkerigheid, van bolronde duiven, zwerven langs een kerk bespikkeld met … Lees verder

Geplaatst in Een Gedicht | Een reactie plaatsen

Dit gedicht heet “Gedichtje”

 “Gedichtje” Ik viel van de trap de hemel in, Een engel met een bril hield de deur open. Ik tuimelde met sulfureuze tegenzin Over sybariete schrijvers, allen bezopen. Burroughs met een dubbelloops geweer, Boelgakov met zilveren pruik, Bolaño cefalisch geborneerd, … Lees verder

Geplaatst in Een Gedicht | Een reactie plaatsen

Mannen die met /b/ beginnen

  Borges, Bacon, Bolaño, Blake, Burroughs, Beard, Beuys & Bukowski, Boelgakov & Beckett.

Geplaatst in Een Gedicht, Schrijven, Voor Vandaag | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Fokking kort verhaal – Koffer

Zijn koffer zat veel te vol, de plastic sluitknippen stonden strak en leken ieder moment open te kunnen breken om zijn sokken en overhemden en romans over de stoffige vloer van de slaapkamer te braken. Toch wees hij mijn suggestie … Lees verder

Geplaatst in Dromen, Een Gedicht, Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Een Stadsgedicht in Beklemde Termen

Ogen, ogen die staren kijken gluren verdoemen, je belagen vanuit alle hoeken van de perfide architectuur van deze wereld. Hier, op dit uur, te wandelen, aangevallen door straten die je niet herkennen, luifels die terugdeinzen, voor hen een antilichaam, een … Lees verder

Geplaatst in De Stad, Een Gedicht, Wanhoop | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Smeekschrift des Reizigers

Oh Nederlandse treinperikelen, oh blinde god van sporen en wissels, seinlichten en tochtige perrons. Oh zwijgend monster van slappe koffie en koude croissants. Oh langzaam kantelende reus, onder een vernislaagje van punctualiteit, die de berg van mijn dromen doet beven. … Lees verder

Geplaatst in De Stad, Dromen, Een Gedicht, Voor Vandaag, Wanhoop | Een reactie plaatsen