Het uitgelezen moment (om te vertrekken)

Volstrekt onschuldig loop ik over straat als ineens mij het nare gevoel bekruipt dat hier ieder moment een flashmob kan uitbreken: te veel eenlingen en duo’s staan quasi-nonchalant niks te doen, ontwijken opzichtig elkaars blikken, de stoep geladen met een misselijk frivole anticipatie-energie. Weg hier, gauw weg, voordat georkestreerde spontaniteit mij tot toeschouwer gijzelt. Ik hol de hoek om terwijl de eerste noten uit een boombox ieders spionnenkalmte belonen. Net gered, op het nippertje.