Tagarchief: Spiegelbeeld

Maskerkerker

Geplaatst op 8 juni 2015 door cronda

Ik ben een ander. Achter deze ogen steken andere ogen, vlijmscherpe blik door het rubber van mijn gezicht. Deze handen zijn geleend en doen alleen vandaag wat ik wil—morgen moeten ze terug naar de rechtmatige eigenaar. Ik zie de eigenaar … Lees verder →

Geplaatst in Herinneringen | Getagged , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

De werkelijke postmoderne toestand

Geplaatst op 18 maart 2014 door cronda

Wij zijn een generatie die opgegroeid is in het grenzeloze laatkapitalisme—de (Amerikaanse) wereld van onbegrensde mogelijkheden en afwezige waarheden—, opgevoed door (post-)babyboomers die na hun glorieuze studentenprotesten een stropdas omdeden en vastgoedhandelaars en aandelenwoekeraars werden… Geen wonder dat we zowel … Lees verder →

Geplaatst in Dromen, Essay, Kunst, Manifesten, Narratieven | Getagged , , , , , , , , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Ondergronds & stratosferisch

Geplaatst op 16 februari 2014 door cronda

“Het is ondergrond en stratosferisch, chtonisch en efemeer.” Ik denk altijd in koppels, in dubbelen, in eeuwig uitdijende toevoegingen en uitweidingen. Een woord is nooit genoeg, moet altijd verbonden worden met zijn tweeling of antagonist, om de betekenis uit te … Lees verder →

Geplaatst in Kunst, Schrijven, Voor Vandaag, Vragen en Meer Vragen | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Tekortschieten op een bed violen

Geplaatst op 9 december 2012 door cronda

Ik denk dat niets menselijks mij vreemd is, maar vooraan in het gewelddadige gedrang van emoties, passies en driften staat schuldgevoel—paraat en gepantserd, maar met open vizier. Als goed gereformeerde jongen ben ik namelijk altijd bereid me ergens schuldig over … Lees verder →

Geplaatst in Dromen, Herinneringen, Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , , , , , , , , | 3 reacties

We Vermaken Ons tot het Einde, Een Allegorie

Geplaatst op 19 september 2012 door cronda

Dit is een leven zonder einde. Dit is een probleem zonder oplossing. Dit is een queeste zonder graal. Dit is een verhaal zonder catharsis. Gustav en Rachel zaten in het raamkozijn van een afwezig huis. Alleen een eenzame muur, met … Lees verder →

Geplaatst in De Stad, Wanhoop | Getagged , , , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Nudus, Sine Timore

Geplaatst op 5 juli 2012 door cronda

Do you begin to see there is no face there in the tarnished mirror? — William S. Burroughs, Astronaut’s Return   De stad is dood. Ik heb een heel flatgebouw voor mezelf. Vanaf de tiende twintigste duizendste verdieping zie ik … Lees verder →

Geplaatst in De Stad, Herinneringen, Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , , , , , , , , | 2 reacties