Categoriearchief: Wanhoop

Een Stadsgedicht in Beklemde Termen

Ogen, ogen die staren kijken gluren verdoemen, je belagen vanuit alle hoeken van de perfide architectuur van deze wereld. Hier, op dit uur, te wandelen, aangevallen door straten die je niet herkennen, luifels die terugdeinzen, voor hen een antilichaam, een … Lees verder

Geplaatst in De Stad, Een Gedicht, Wanhoop | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Op Weg naar Cælum Nova

Casper Boekzoon was een van de gelukkigen, een van de laatste mensen die de stervende moederwereld mochten verlaten. Uit het raampje zag hij de smeulende ruïnes van de aarde in haar nadagen: een dor landschap van snelwegen en vergezichten vol … Lees verder

Geplaatst in De Stad, Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , , , , , , , , , , , , | 1 reactie

Tekortschieten op een bed violen

Ik denk dat niets menselijks mij vreemd is, maar vooraan in het gewelddadige gedrang van emoties, passies en driften staat schuldgevoel—paraat en gepantserd, maar met open vizier. Als goed gereformeerde jongen ben ik namelijk altijd bereid me ergens schuldig over … Lees verder

Geplaatst in Dromen, Herinneringen, Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , , , , , , , , | 3 reacties

Het Vuilnis van Viktor Erlassig

Het absorberende vermogen van het keukenpapier was ruim overdreven. Viktor Erlassig mikte de zoveelste drabbig druipende prop in de vuilniszak die naast de prullenbak stond omdat de prullenbak al dagen vol was en Viktor er maar niet aan toe kwam … Lees verder

Geplaatst in Dromen, Herinneringen, Wanhoop | Getagged , , , , , , | 1 reactie

Smeekschrift des Reizigers

Oh Nederlandse treinperikelen, oh blinde god van sporen en wissels, seinlichten en tochtige perrons. Oh zwijgend monster van slappe koffie en koude croissants. Oh langzaam kantelende reus, onder een vernislaagje van punctualiteit, die de berg van mijn dromen doet beven. … Lees verder

Geplaatst in De Stad, Dromen, Een Gedicht, Voor Vandaag, Wanhoop | Een reactie plaatsen

We Vermaken Ons tot het Einde, Een Allegorie

Dit is een leven zonder einde. Dit is een probleem zonder oplossing. Dit is een queeste zonder graal. Dit is een verhaal zonder catharsis. Gustav en Rachel zaten in het raamkozijn van een afwezig huis. Alleen een eenzame muur, met … Lees verder

Geplaatst in De Stad, Wanhoop | Getagged , , , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Abattoir, Bewoner Verdwenen

Beneath me, this awful city, it screams like an abattoir full of retarded children. (…) The dusk reeks of fornication and bad consciences. —Rorschach, Watchmen Hij werd traag om zeep geholpen, gorgelend gestikt in de bijna onzichtbare nevelen van de … Lees verder

Geplaatst in De Stad, Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Musea

Iedereen kent het verhaal—apocrief of authentiek—dat bepaalde inboorlingen niet gefotografeerd wilden worden omdat ze vreesden dat met hun beeld (een stukje van) hun ziel gestolen zou worden. Deze vrees is werkelijkheid geworden op een manier die niet direct zichtbaar is, … Lees verder

Geplaatst in Kunst, Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , | 3 reacties

Nudus, Sine Timore

Do you begin to see there is no face there in the tarnished mirror? — William S. Burroughs, Astronaut’s Return   De stad is dood. Ik heb een heel flatgebouw voor mezelf. Vanaf de tiende twintigste duizendste verdieping zie ik … Lees verder

Geplaatst in De Stad, Herinneringen, Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , , , , , , , , | 2 reacties

Haast

Ze pasten er allemaal in, maar de kleine auto zat dan ook helemaal vol—een clownsact, en niemand lachte. Vader had iedereen verboden bagage mee te nemen. Geen kleren, geen fotoalbums, geen knuffeldieren. Alleen moeder had een tas op schoot, die … Lees verder

Geplaatst in Voor Vandaag, Wanhoop | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen